Gościm leży w powiecie Strzelecko-drezdeneckiego na trasie Krzyż , Drezdenko , Skwierzyna. Odległość od Drezdenka wynosi 13 km. , do Strzelec Krajeńskich 24 Km, do Skwierzyny 33 km. Położony jest na małym wzniesieniu , które z północy otoczone jest Niziną Nadnotecką z południa zaś Puszczą Notecką. Główna więc trasa łącząca Gościm z innymi ośrodkami wojewódzkimi lubuskiego biegnie z południowego zachodu na północny wschód. Nazwę ziemi Lubuskiej rozciągnięto na teren całego województwa. Zdaniem prof. Szczanieckiego powiatu strzelecko-drezdeneckiego leży na Ziemi Lubuskiej wobec powyższego Gościm znajduje się również na tym terenie. W Kronikach niemieckich miejscowość ta wymieniona jest już w XIII wieku. Jako duża wioska leżąca w pobliżu Drezdenka . Ze względu na nieco wyżynne położenie Gościm i Trzebicz powstały znacznie wcześniej niż np. Goszczanowiec i Gościmiec z których rozwój datuje się dopiero od momentu uregulowania rzeki Noteci. Historia Gościmia wiąże się z dziejami Ziemi Lubuskiej, a dokładnie z historią Drezdenka. W okresie pierwszych Piastów tereny te należały do Polski.
W czasach rozbicia dzielnicowego Ziemia Lubuska została złączona ze Śląskiem i odtąd wiodła swój żywot w granicach tej prastarej ziemi piastowskiej. Henryk I Brodaty i jego syn Henryk II wielokrotnie chwytali za oręż , by rozprawiać się z Brandenburczykami dążącymi za wszelką cenę do zdobycia Ziemi Lubuskiej. Po śmierci Henryka Pobożnego 1241 roku Państwo Dolnośląskie pozbawione zostało sprężystego kierownictwa zaczęło upadać. W 1249 roku syn Henryka Pobożnego Bolesław Rogatka oddaje północną część Ziemi Lubuskiej arcybiskupowi Magdeburskiemu Wilibrandowi. W niedługim czasie arcybiskupi magdeburscy zrezygnowali ze swego nabytku Ziemi Lubuskiej , odstępując go margrabiom brandenburskim . Brandenburczycy wykorzystując spory pomiędzy książętami polskimi posunęli się na wschód , aż po rzekę Drawę. Walki o Santok i Drezdenko skończyły się niepowodzeniem margrabiów. E. Rymar przypuszcza iż Gościm i Trzebicz mogła wnieść w posagu Małgorzata , siostra Dobrogosta z Szamotuł , która przed 1337 roku wyszła za mąż za Betkina v. d. Osta z Drezdenka.Dopiero po śmierci Przemysława I księcia Wielkopolski Santok i Drezdenko dostały się pod panowanie Brandenburczyków. Istniejący już wtedy Gościm dostał się wraz z Drezdenkiem w ręce Niemców. Próbę odebrania terenów przedsięwziął Władysław Łokietek. Po częściowych sukcesach zmuszony był zawrzeć pokój w Gorzowie w 1329 roku. Tereny te odzyskał dopiero Kazimierz Wielki , który w roku 1363 przeciągnął na stronę Polski ówczesnego właściciela Santoka i Drezdenka Dobrogosta von Ost .W 1402 Władysław Jagiełło odbiera hołd od Ulryka von Ost pana na Drezdenku. Oprócz hołdu złożył Ulryk oświadczenie , że w razie jego bezpotomnej śmierci gród ma przejść na własność króla polskiego. Tak więc Gościm i Trzebicz miały również przejść na stronę Polski. Wynikiem potajemnych pertraktacji, które zostały później przeprowadzone między Janem Luksemburskinm, a Zakonem Krzyżackim w Malborku było oddanie w zastaw Nowej Marchi Konradowu von Jungingenowi wielkiemu mistrzowi krzyżackiemu. Za transakcję malborską poszły i dalsze. Krzyżakom udało się wykupić z rąk Ulryka von Ost – Drezdenko. . Wraz z Drezdenkiem Gościm i Trzebicz dostały się w ręce krzyżackie. Zagarnięcie Drezdenka było bezpośrednią przyczyną wybuchu wojny między Polską a Zakonem w 1410 roku. `Zwycięstwo jakie odniosła Polska w tej bitwie nie zostało należycie wykorzystane. Drezdenko , Santok , Gościm i Trzebicz nie wróciły do Polski. Pozostały one w rękach niemieckich , aż do przełomowego roku 1945 , roku wyzwolenia naszych Ziem Zachodnich. Położenie ludności wiejskiej pod jarzmem krzyżackim było bardzo ciężkie. Krzyżacy bezlitośnie egzekwowali wysokie świadczenie, które doprowadziły chłopów do rozpaczy . Z aktem takiej rozpaczy mamy do czynienia w wystąpieniu chłopów wsi Gościmia i Trzebicza. W roku 1440 chłopi tych wsi odmówili wykonywania świadczeń na rzecz Krzyżaków. Ci zaś szybko zlikwidowali odruch buntu chłopskiego. Gościm i Trzebicz zostały spalone a ludność uprowadzona w niewolę. KKrok chłopów z Gościmia i Trzebicza może być śmiało zaliczony jako przejaw anyty nastrojów ludności państwa zakonnego. Od tego momenty Drezdenko i okoliczne miejscowości poza nielicznymi okresami znajdowały się zawsze w ręku Krzyżaków ,a później Prus. W roku 1631 w czasie wojny 30-letniej Gustaw Adolf zajmuje Kostrzyn , Gorzów i Drezdenko . W roku 1657 w pogoni za Szwedami przejeżdża , przez te tereny Stefan Czarniecki. Polska nie posiadała jednak tak silnej armii , by móc na dłuższy okres czasu utrzymać te tereny przy sobie . Dlatego były one pod panowaniem Niemców do 29. Stycznia 1945 roku kiedy to Armia Czerwona w drodze na Berlin wyzwoliła te tereny.